Jeśli nienormalne trwa dostatecznie długo, staje się normalnym.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Zastanawiałam się, dlaczego życie musi być czasem tak bardzo do bani, dlaczego ci, których kocham najbardziej, mnie zawodzą.

 Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że niektóre gwiazdy przypominają te, które widać na niebie, choć dawno przestały świecić. Wciąż widzimy ich blask, lecz one są martwe.

 Nieszczęście jest niewolą, a zatem szczęście jest wolnością.

 Gdyby przyroda przeznaczyła człowieka
do szczęścia, nie dałaby mu rozumu.

 Nie spała od godziny, ale nie była jeszcze gotowa, żeby rozpocząć dzień.

 Na skutek klęsk i nieszczęść, które na mnie spadły, zostałam wiedźmą.

 Co zrobić, kiedy pożądanie okazuje się groźną, mroczną siłą?

 Nie ma takiego wielkiego czynu, który by nie powstał z jakiegoś wielkiego marzenia.

 Jeśli nie pokłonię niebios, poruszę piekło.