Jeśli nienormalne trwa dostatecznie długo, staje się normalnym.

 To, co jest prawdziwe nie potrzebuje rozgłosu.

 -No cóż...doszedłem do wniosku, że skoro i tak skończę w piekle, to mogę po drodze zaszaleć.

 Pięć minut szczęścia jest warte pięćdziesięciu lat samotności.

 Przyszłości nie należy się bać. Należy stawiać jej czoło.

 Powoli nabierałem przekonania, że już nic mi się w życiu nie przydarzy.

 Nie chodzi o to, żeby ludzie musieli być tacy sami. Chodzi o to, żeby mogli być różni.

 Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy.

 Zniknął czar nieznanego a nie zastąpił go jeszcze czar bliskości.

 Przypomniało mi się to w samą nie porę.

 Normalność
jest linoskoczkiem nad otchłanią nienormalności.