
Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego ...
Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego radość.
Jestem rekinem, który marzył o tym, aby zostać człowiekiem.
Był nie tylko ewentualną cząstką Jej przyszłości, ale i stałym elementem Jej przeszłości.
Poszukiwali krętej drogi, która omijałaby prostą prawdę. Prawdę o tym, że przyszłość jest nieznana, że nie istnieje przeznaczenie ani żadna żylasta dłoń, wyciągająca się ku naszemu życiu; że jest tylko to, co się zdarzyło, oraz my, przyglądający się temu.
Nieszczęścia lubią chodzić parami, a szczęście woli chodzić samo.
Dobry przyjaciel wchodzi, gdy reszta świata wychodzi.
Na dworze bambus przesiewa wiatr z odwiecznym, smutnym szumem.
Kiedy życie wręcza nam wreszcie bukiet pięknych kwiatów, zwykle patrzymy podejrzliwie, czy między płatkami nie ukryła się osa.
Tak długo opakowywałem się w milczenie,
że trudno mi się rozpakować w słowach.
Otuliła się wiosennym powietrzem i muzyką, która wypełniała wnętrze samochodu.
Nie ten głupi, kto głupi, tylko ten, co idzie za nim.