
Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego ...
Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego radość.
Nie ma zła. Nie ma dobra. Jest tylko życie i brak życia.
Wróg sprytniej wykorzystuje naszą inteligencję niż nasze błędy i uchybienia.
Moja przyszłość będzie najprawdopodobniej tak samo beznadziejna jak moja przeszłość.
Żyjesz tylko przez maleńką chwilę życia przyrody. Kim będziesz za trzydzieści tysięcy lat?
-Pochlebia mi pani - rzekł spokojnie Dumbledore. - Voldemort ma do dyspozycji moce, jakich ja nigdy nie będę miał.
-Bo pan jest... no... zbyt szlachetny, by się nimi posługiwać.
-Wielkie szczęście, że jest ciemno. Nie zarumieniłem się tak od czasu, kiedy pani Pomfrey powiedziała, że podobają się jej moje nauszniki.
Życie jest snem, a śmierć przebudzeniem.
Czas to dobry nauczyciel.
Szkoda tylko, że uśmierca swoich uczniów.
Przewodnią myślą mego życia jest on. Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po porostu nic wspólnego.
Zmarli przyjaciele nie spoczywają w ziemi, ale żyją
w naszych sercach; tak Bóg chciał,
abyśmy nigdy nie byli sami.
Przyszłość zawsze będzie. To o teraźniejszość musimy się zatroszczyć.