Jestem rekinem, który marzył o tym, aby zostać człowiekiem.

 Większość ludzi wolała by umrzeć, niż myśleć. I tak zresztą robią.

 Można by powiedzieć, byli z sobą, lecz nie byli razem, jeśli w ogóle jest to kiedykolwiek możliwe. Nie umiałbym wytłumaczyć, co to znaczy być razem, nie doświadczyłem tego, lecz wydaje mi się, że to coś najtrudniejszego, na co stać nielicznych. Mnie nie było na to stać. W przeciwnym przypadku, niezależnie jak długie związki jedno z drugim łączą, jedno dla drugiego pozostaje do końca życia tajemnicą. I z tą tajemnicą każde osobno umiera.

 Dopóki ktoś nas kocha, nieważne,
kim jesteśmy i jak wyglądamy.

 Pierwsza miłość to taka słodka udręka.

 Autor staje się stary dopiero wtedy, kiedy już nie przemawia do młodych.

 - Ludzie kochają to, co czego są przyzwyczajeni.
- Nie. (…) Ludzie powinni kochać to, co potrzebuje miłości. W ten sposób mogą to uratować.

 Był nie tylko ewentualną cząstką Jej przyszłości, ale i stałym elementem Jej przeszłości.

 A jednak to pierwsze złamane serce boli najbardziej,goi się najwolniej i pozostawia najbardziej widoczną bliznę. Co w tym pięknego?

 Licho nie śpi.

 Nic do niego nie czuła, więc nie mógł jej zranić.