Nie ma takiego wielkiego czynu, który by nie powstał z ...

 Otworzyłam kolejne drzwi strachu – nikogo tam nie było.

 Dam Ci znać, który pociąg przywiezie moją trumnę.

 Człowiek musi przejść przez piekło, aby trafić do raju.

 Ziarnko do ziarnka, aż zbierze się miarka.

 Jeszcze będziemy mieli czas żeby myśleć jak dorośli.

 Bo już taki się zwyczaj utarł, że każdy ma swoje dzieciństwo, młodość, wiek dojrzały, a niektórym tego nawet za mało i mają jeszcze nadzieję na wieczność.

 Wszyscy w ciemnościach wyglądają wystarczająco przyzwoicie.

 Lęk oznacza głębokie, mdlące poczucie, że za chwilę stanie się coś strasznego.

 Największe ryzyko to nie podejmować żadnego ryzyka. Albo podejmować zbyt duże ryzyko.

 Przyznanie się do błędu i przeprosiny są cenne i wartościowe, ale czasami przychodzą zbyt późno.