Jesteś moja, Aniele. I nie pozwolę, by cokolwiek to zmieniło.

 Gdzie dziś są przyjaciele,
co tu byli obok mnie?
Trzeba żyć, nie wolno poddawać się.

 Nie odzywaj się chyba, że możesz ulepszyć ciszę.

 Rzecz nie w tym, że znosi się cierpienie. Rzecz w tym, jak się je znosi.

 Ostatecznie wszyscy mamy do opowiedzenia tylko
jedną historię. Potrzeba całego życia, aby ją przeżyć,
ale niekiedy można ja opowiedzieć w niespełna godzinę.

 Zazdrość to podatek, który się płaci od sukcesu.

 ,,Jestem taki sam jak inni – kiedy się skaleczę krwawię..."

 Co to jednak znaczy - dżuma? To życie, ot i wszystko..

 - Wydaje mi się, ciociu, że oni chcieliby widzieć ten szpital innym, niż naprawdę jest. Jakby człowiek przychodził do szpitala tylko po to, żeby wyzdrowieć. A przecież przychodzi się tutaj także po to, żeby umrzeć.

 Śmierć jest jak wyjście do pokoju obok.

 Wszystkie uczucia wpycham

do sejfu i zatrzaskuję za nimi

grube, trzymetrowe drzwi -
na wypadek, gdyby któremuś

zachciało się wydostać.