Bo skrywa się we mnie pięćdziesiąt twarzy szarości.

 Na zgliszczach najpiękniejszy wyrasta owoc.

 Kiedy już trochę żyjesz na tym świecie, zaczynasz widzieć różne rzeczy.

 A mój ojciec, niech spoczywa w spokoju, nieraz powtarzał: w dniu, w którym pozwoli się kobietom czytać i pisać, świat wymknie się spod kontroli.

 Czy to nie dziwne, że dławi mnie żal, ponieważ inna ludzka istota nie zwróciła w moją stronę swych oczu?

 Gdy oceniasz ludzi, nie masz czasu ich kochać.

 Z czasem miłość zmienia się: staje się bardziej miękka, bardziej rozciągliwa, prawie przezroczysta.
Czasami sprawia wrażenie waty, a potem jest znowu jak szkło.

 Kobieta nigdy nie wie, czego chce, ale nie spocznie, dopóki celu nie osiągnie.

 Życie to nie albo-albo. Życie się stopniuje.

 Nie wstydź się tego, że cię kocham. O nic cię nie proszę, jedynie o to, byś pozwolił siebie kochać...

 Poświęcenie z miłości to coś niemal tak potężnego, jak odkupienie duszy.