Bo skrywa się we mnie pięćdziesiąt twarzy szarości.

 Nadzieja mamy to niebezpieczna rzecz.

 Jest obolała od snów. Jak się śpi samotnie, ostrze dni samo tnie.

 Życie nie ma przycisku drzemki.

 Gdy wieją wichry zmian, jedni
budują mury, inni budują wiatraki.

 Chcę wiedzieć, jak cię przekonać, żebyś stworzyła uśmiech tylko dla mnie.

 Bo choć zapomniał o nas świat, mokrzy od stóp do głów nie tracimy nadziei.

 Dopóki jest ciasto, jest nadzieja. A ciasto jest zawsze.

 Nie na zawsze przykuci jesteśmy do kręgów świata, poza nimi zaś istnieje coś więcej niż wspomnienie.

 Czasami najmniejsze rzeczy
zajmują najwięcej miejsca w twoim sercu.

 I to jest właśnie kłopot z ludźmi, którzy mówią, co myślą. Są przekonani, że inni też się tak zachowują.