Nawet w tłumie można być samotnym.

 Trzeba wszystko uporządkować. Musisz się zdecydować,
czego chcesz się trzymać. Musisz wiedzieć, co trwa, a
co przeminęło. I czasami ustalić, czego nigdy nie było.
I musisz sobie pewne rzeczy odpuścić.

 Jeśli Ty zobaczysz dostrzegą i Ciebie.

 Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. A tego, czego się boją, nienawidzą.

 Boimy się wszystkiego, a udajemy, że nie boimy się niczego.

 Łatwo wciągnąć się w grę, „co by było, gdyby”, ale jest to krótka i śliska droga do rozpaczy.

 Ale co tam, przyjdzie czas, znajdzie się i rada.

 Nie, nie twoja. To moja historia. Ty tylko w niej występujesz.

 Właśnie to, że mówię głupstwa, czyni mnie człowiekiem.

 Wszystko zaczyna wyglądać inaczej, zupełnie jakbym wyszedł z jaskini Platona. Jest jasno i trochę kłuje - światło w oczy, a świat w serce.

 Dlaczego dwoje ludzi się w sobie zakochuje? To tajemnica.