Rozłączyć- to jak podzielić łąkę na pół.

 Kto jest dobry? Kto zły?
Nie ma ludzi dobrych i złych,

są tylko złe lub dobre uczynki.

I ludzie, którzy miotają się między nimi.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.

 Trzeba być wybrańcem losu, by znaleźć kogoś, kto tak całkowicie straci dla ciebie głowę.

 Żeby przetrwać, trzeba znaleźć coś, dla czego warto umrzeć.

  Nie jestem zwykłym pacyfistą. Jestem pacyfistą walczącym.

 Na ośle pytania – mądre usta milczą.

 Jeśli o picie chodzi, mam niestety bardzo słabą głowę. Wiele bym dał, żeby wymyślono wreszcie inną formę życia towarzyskiego.

 Świat przybiera kształt naszych wątpliwości.

 Szczęśliwcy nigdy nie przynoszą pocieszenia.

 [...] ale pozwól, że usiądę blisko ciebie. Może chłód to tylko wymówka. Lubię siedzieć blisko ciebie, czuć ciepło twojego ciała, twoje ruchy. To sprawia, że nie czuję się tak bardzo samotna, jestem szczęśliwa.