
Są dwie drogi, aby przeżyć życie. Jedna to żyć tak, ...
Są dwie drogi, aby przeżyć życie.
Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem. Druga to żyć tak, jakby cudem było wszystko.
Jak można czegoś chcieć i równocześnie obawiać się tego?
Rodzina jest nadzieją przyszłości.
Bohatera od przestępcy dzielą jedynie zbiegi okoliczności i niuanse.
To jest moralny przymus do niemoralności.
Uciec, mianowicie, trzeba dokądś. Gdziekolwiek to jest.
Kochać to znaczy czynić dobro.
To nie publiczność podąża za nami, tylko my podążamy nieświadomie za publicznością.
A jednak lepiej być samotną, niż niemile widzianą.
Jedyna straszna rzecz na świecie to nuda. To jedyny grzech, którego nie można przebaczyć.
Bo to, czego nie robią przywódcy, mogą uczynić zwykli ludzie.