Ale dlaczego nauczyliśmy się wszyscy jak przeżyć, a wciąż nie ...

 Kiedy człowiek ulega sile własnej pamięci, jego ciało zamienia się w widmo dawnych przeżyć, które straszy samo siebie, powtarzając gesty i zachowania swoich młodszych wcieleń.

 I ślepemu zdarzy się, że coś znajdzie, kiedy długo szuka.

 Z nim jest cudownie. Tak ciepło mnie obejmuje i szepcze do ucha miłe słówka. Już nadchodzi ten wspaniały moment... jeszcze kilka sekund..


I nagle uświadamiam sobie, że jestem na matematyce.

 Nie zawsze będzie tak źle jak teraz.

 Obejrzyj się za siebie w przeszłość, aby nauczyć się lepiej patrzeć przed siebie, w przyszłość.

 Kiedy słyszysz stukot kopyt, myśl o koniach, nie o zebrach.

 Nienawiść, zawiść, chciwość i zemsta – wszystko to zamiatano pod dywan, bo „co ludzie powiedzą".

 Ale czyż miłość to nie jest właśnie: dwoje zwierząt, które się pożądają do utraty zmysłów?

 Chwile. Nasze życie składa się z serii chwil. Każda z nich jest podróżą do samego końca. Pozwólmy im odejść. Chwile. Wszystkie zgromadzone w tej jednej.

 Wiem, co to znaczy być dniem i nocą: zawsze razem i nieustannie osobno.