Myślałem że uczę się żyć , a uczyłem się jak ...
Myślałem że uczę się żyć , a uczyłem się jak umierać
Udostępnij:
Inspiracje:
Wszystko jest w człowieku paradoksalne, wiadomo.
Piękne czyny mają tak wysoką cenę dlatego, że są rzadkie, gdy niegodziwość i obojętność bywają znacznie częściej motorami działań ludzkich.
Przyjaciele często okazują się wrogami a obojętni nagle wyciągają pomocną dłoń.
Gdyby słońce i księżyc zaczęły wątpić, natychmiast by zgasły.
Dotąd nie zdawała sobie sprawy, że zakochanie jest jak krok w przepaść: człowiek leci na łeb, na szyję i nigdy nie wie gdzie spadnie.
Czasami coś musi się zmienić, ponieważ nie może już dłużej zostać takie samo.
Gwiazda może spełnić część życzeń. Ty musisz jej pomóc porządną, ciężką pracą.
Czasem trzeba poświęcić coś mniejszego w imię wielkiego celu.
Prawdziwa miłość nigdy nie mówi żegnaj...
Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, co mają w środku.