Żyję, bo jestem kochany.

 Mieli szczęśliwe chwile, nawet sporo, ale coraz trudnej było mu o nich pamiętać. Została tylko nieustająca harówka i ciągły wysiłek by przetrwać.

 To tajemnica Wszechświata, którą wielu ludzi zdaje się ignorować: dostajesz więcej tego, na czym się koncentrujesz.

 Zacząłem pisać jakieś opowiadanie, ale było tak smętne, że nawet moje pióro się porzygało.

 Wiesz, że książki mogą być jak bandaż na gips.

 Pokazała mi emocje, nauczyła być człowiekiem.

 I rozpierała mnie duma, że jest mi wszystko jedno.

 Strach jest teraz jak koc: dusi mnie, nie pozwala oddychać.

 Każda łamigłówka ma rozwiązanie, a każdy człowiek jakąś słabość.

 Cel jest na końcu każdej drogi. Każdy go ma.

 Jestem pewien, że krzywda, jaką wyrządzasz ludziom, którzy cię kochają, nie jest nawet w połowie, nawet w drobnej części tak straszna, jak to, co robisz sobie. Doprowadzasz się do szaleństwa.