I tak już do końca moich dni - rano kawa, ...

 Pustynię upiększa to, że gdzieś w sobie kryje studnię.

 Zrozumiałem, że życie to potępienie. Wieczne rozpoczynanie wszystkiego od nowa.

 Umysł elfa odpoczywa błądząc po dziwnych ścieżkach marzeń, chociaż ludzie nie nazwaliby tego spaniem.

 Zegarek zawsze zawijałem w szalik, bo nienawidziłem tykania sekundnika.

 Wiele tracimy wskutek tego,
że przedwcześnie uznajemy coś za stracone.

 Wierzyć to znaczy ufać, kiedy cudów nie ma.

 Od dwóch tysięcy lat wiadomo, że mieć oczy- nie znaczy widzieć.

 Wiedza bowiem przynosi ból.

 Dobry początek to połowa roboty.

 Jakimi słowami wyjaśnić, że życie, które się wiodło wczoraj, ma się już nijak do dzisiejszego życia?