Kiedy już zapewnimy sobie podstawowe potrzeby, schronienie i pokarm, resztę ...

 Dobrzy szukają się wzajemnie,
ale źli stronią od siebie.

 Nie ufałam ciemności: nie wierzyłam, że jest pusta.

 I to już wszystko, i jeszcze tylko ja i mój niepokój, i noc.

 Wszyscy pragniemy szczęścia
i bardzo o nie zabiegamy. Ale
kiedy już przyjdzie, zaczynamy
rozglądać się trwożnie za rachunkiem, jaki nam przyjdzie za nie zapłacić.

 [...] odchodzimy z tego świata, kiedy brak nam już łez.

 Mój mały człowieczek w transie tworzenia samego siebie.

 "Widziałem najlepsze umysły mego pokolenia zniszczone szaleństwem,
głodne histeryczne nagie,
włóczące się o świcie po murzyńskich dzielnicach w poszukiwaniu wściekłej
dawki haszu,
anielogłowych hipstersów spragnionych pradawnego niebiańskiego
podłączenia do gwiezdnej prądnicy w maszynerii nocy,
którzy w nędzy łachmanach z zapadniętymi oczyma w transie czuwali
paląc w nadnaturalnych ciemnościach tanich mieszkań, płynąc poprzez
dachy miast, kontemplując jazz (...)"

 Życie nie jest życiem, jeśli się przez nie tylko prześlizgniesz. Wiem, że jego istota polega na tym, by znaleźć rzeczy, które mają znaczenie, i trzymać się ich, walczyć o nie i nie odpuścić.

 Nie wymażę niczego z mojego życia. Każda rzecz, każda najmniejsza rzecz doprowadziła mnie do tego, kim jestem teraz. Rzeczy piękne nauczyły mnie kochać życie. Rzeczy złe nauczyły mnie, jak żyć.

 My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między sobą.