Oto moje przebranie - Królowa Śniegu. Zupełnie pozbawiona uczuć.

 Ten służy najlepiej swej partii, kto służy najlepiej krajowi.

 Jeszcze pamiętam dobrze, co to znaczy być samemu, tak całkiem, i mimo że nie wyglądam na takiego faceta, co przejmuje się podobnymi sprawami, czasami jakoś tak robi się chujowo, tak szaro, buro i nijako, jakby ciągle w mojej głowie padał deszcz albo topniał śnieg i mieszał się ze żwirem dopiero co nasypanym przez posypywarki, jeden szlam bez żadnego koloru, bez niczego, w którym człowiek się rozpuszcza, w którym się tonie i nie ma za co się chwycić, i nie ma żadnej osoby, która mogłaby podać gałąź, żeby mnie wyciągnąć, i coraz bardziej wtedy czuję to wszystko, jak szlam wpada mi do ust, kiedy oddycham, całe je zakleja, jak czasami we śnie wchodzi przez przełyk do żołądka.

 Sens istnieje. Tylko jest ukryty przed nami. Ukryty zbyt dobrze.

 Jeśli się kogoś kocha, trzeba zrobić wszystko, żeby z nim dzielić życie.

 Po śmiechu można poznać ludzi,
i jeśli przy pierwszym spotkaniu
śmiech kogoś zupełnie nieznajomego
spodoba się wam, śmiało twierdźcie,
że to człowiek dobry.

 Będę używać teraźniejszości i niech się stanie przeszłością, co minęło.

 W najgorszych chwilach musisz ofiarować sobie nadzieję. Ona jest twoją wewnętrzną siłą.
Nie wolno poddawać się rozpaczy! Jeśli sobie na to pozwolisz i przestaniesz walczyć, zawładną tobą najniższe instynkty.

 A co się działo w jej duszy?
To, co w dzień ostateczny dziać
się będzie ze światem naszym,
a czego słowa nie opiszą.

 Wszystkie rzeczy zawsze działają zgodnie ze swoją naturą.

 Kto z siebie bestię uczynił, uwalnia się od bólu bycia człowiekiem.