– Powiedz mi, jak mnie kochasz.
– Powiem.
– Więc?
– Kocham cię w słońcu. I przy blasku świecy.
Kocham cię w kapeluszu i w berecie.
W wielkim wietrze na szosie i na koncercie.
W bzach i w brzozach, i w malinach i w klonach.
I gdy śpisz. I gdy pracujesz skupiona.
I gdy jajko roztłukujesz ładnie –
nawet wtedy gdy ci łyżka spadnie.
Nie ma nic bardziej niebezpiecznego niż idea.
Idee niosą ze sobą zmianę, a ludzie strasznie boją się zmian.
Boję się, że tylko niemożność posiadania mnie czyni mnie w twoich oczach pożądaną.
Kto nie ryzykuje, ten przegrywa dwa razy
Wiwat człowiek szczęśliwy! Bo takiego można nienawidzieć bez większych ceregieli.
A przecież kochałam, tak mocno, że byłam gotowa umrzeć dla idei.
Bądź odważny, gdy rozum zawodzi, bądź odważny w ostatecznym rachunku jedyne to się liczy.
Pamiętaj: przebaczenia nie odmawia się nikomu, ale odzyskanie zaufania to już zupełnie inna sprawa.
Trudno wypuścić z ręki coś czego człowiek się kurczowo trzymał. Nawet kiedy to coś jest najeżone cierniami. Może zwłaszcza wtedy.
Jest moc silniejsza niż przestrzeń
i czas razem wzięte.Jest siła,co wiąże ludzi ze sobą,mocniejsza niż strach
i zwątpienie.Siła,co przywraca wzrok niewidomemu i opiera się normalnym procesom rozkładu.
-W Niebo też nie wierzę.
-Jakoś niespecjalnie przeszkadza mu to istnieć.
