Ból był krzykiem. To on krzyczał.

 Musimy dążyć do ideału, choćbyśmy nigdy nie mieli go dosięgnąć.

 Czy dostałaś kiedyś wszystko, czego pragnęłaś? I wtedy zrozumiałaś, że nie o to ci chodziło?

 Wtulam się w Twoje słowa.

 Pytasz, dlaczego płaczę? Nie pytaj. Popatrz w moje oczy. A jeśli zobaczysz tam siebie, po prostu odejdź.

 Zawszę Cię złapię, kiedy będziesz upadać.

 Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?

 Jeden szept dodany do tysięcy innych staje się krzykiem.

 Człowiek nigdy nie wie wszystkiego o drugim człowieku. Nawet o tym ukochanym, z którym żyje na co dzień.

 Bądź jasnym promieniem
dla tych, co słońca nie znają....
Żyj zawsze czynem - nigdy marzeniem...
i niech Cię ludzie kochają.
Sto lat Edytko :*

 Życie jest padołem płaczu, ale zdaje mi się, że są na nim ludzie, co lubią płakać.