
Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za ...
Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za posiłkiem, ból za bólem, oddech za oddechem.
Raz na wozie, raz pod wozem.
Czasem trochę trwa, zanim się znajdzie, to czego się szuka.
Śmierć to ostateczne więzienie i tam właśnie zmierzasz.
Nie ma takiego życia, które by choć przez chwilę nie było nieśmiertelne.
Nieważne jest miejsce, ale człowiek. Zrób coś ze sobą nie z miejscem.
Pamiętajmy o logice. Tam, gdzie jej brak, należy doszukiwać się podstępu.
Najtrudniej jest wybaczyć samemu sobie.
Biegnę, ale nie rozumiem gdzie jestem ani od kogo uciekam...
Całkiem możliwe, że wyśmieją moje prace - ale to nie szkodzi, bo mnie się one podobają. Niech się pośmieją, pomruczą i poszepczą, niech się krzywią z niesmakiem albo niech ziewają z nudów, jeśli mają takie życzenie; jak już skończą, wrócę do domu i będę malował dalej.
A co zrobię, kiedy moje obrazy się im spodobają? To samo.
Uczyć się, znaczy stać się znośnym dla samego siebie.