Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za ...
Tak właśnie toczy się życie: dzień za dniem, posiłek za posiłkiem, ból za bólem, oddech za oddechem.
Pamiętaj, że mamy na zawsze siebie.
Życie ciągle wystawia nas na próbę,
pewny dziś mogę być tylko już Ciebie.
W miłości urzeczywistnia się paradoks, że dwie istoty stają się jedną, pozostając mimo to dwiema osobami.
Najgorsze prawo jest lepsze od biurokratycznej tyranii.
Strach jest szybszy od palącego się lontu.
To dobrze, jak jedzenie smakuje. Znak, że się żyje.
Jeśli świat dzieli się na widzących i niewidzących, zawsze wybiorę widzenie.
Gdy mówisz, niech twoje słowa trwają w czasie jak kamień.
Zadaj sobie trzy pytania, Tatiano, i dowiesz się, kim jesteś. Spytaj siebie, w co wierzysz. Spytaj siebie, czy masz nadzieję. I najważniejsze: spytaj siebie, kogo kochasz? [...] Już wiem, kim jestem, pomyślała, biorąc go za rękę. Mam na imię Tatiana. Wierzę w Aleksandra. To on jest moją nadzieją. I kocham go nad życie.
Za każdym razem, gdy wymawiasz słowo „przyjaźń”, ono godzi we mnie niczym nóż.
Właśnie po tym można poznać, że spotkało się kogoś wyjątkowego, kiedy można się zamknąć na chwilę i razem pomilczeć.