Nie ma rzeczy niemożliwych. Tylko są trudne.

 (...) z każdym upływającym dniem pamięć o tym, kim kiedyś byłem, bladła coraz bardziej.

 
Czasy się zmieniają i my zmieniamy się wraz z nimi.

 Nie lubię mówić o swoich problemach. Zazwyczaj i tak nikt ich za mnie nie załatwi. To po co? Żeby usłyszeć: ,,Nie martw się jakoś to będzie"? To sama to sobie mogę powiedzieć.

 Jeżeli już mam być komuś lub czemuś wierna, to przede wszystkim sobie samej.

 Serca są kruche. I nawet kiedy człowiek zdrowieje, już nigdy nie jest taki jak wcześniej.

 Przyjacielu, jeśli będzie ci dane żyć sto lat,
to ja chciałby żyć sto lat minus jeden dzień,
abym nie musiał żyć ani jednego dnia bez ciebie.

 Miał ochotę wyjść ze swego życia tak,
jak się wychodzi z domu na ulicę.

 Nie masz takiej radości w gospodzie jak na drodze do niej wiodącej.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 (...) ludzi poznaje się dobrze dopiero wtedy, kiedy się z nimi raz porządnie pokłóciło. Dopiero potem można oceniać ich charaktery.