Ludzki umysł jest zupełnie nieobliczalny.

 Czasami się przewracam, ale może, kto wie, właśnie wtedy biorę rozbieg.

 Życie bez wspomnień to życie tylko w połowie.

 Wolę umrzeć na własnych warunkach, niż żyć na ich.

 Kiedy jest się młodym i pięknym, bywa się bardzo okrutnym.

 Wpatrując się w sufit, doszła do wniosku, że może dlatego nie może płakać. Bo jaki był sens rozpaczać, skoro nie miał jej kto pocieszyć? I kiedy nawet samej siebie nie umiała pocieszyć?

 Ludzie, którzy nie mogą żyć zgodnie ze swoją naturą, popadają w szaleństwo.

 Nie masz na upór lekarstwa.

 Pamiętaj, że to, co wpuszczasz do głowy, pozostaje w niej na zawsze.

 Obudziłam się dziś rano z lękiem, że trzeba żyć.

 Kiedy ciało jest smutne, serce powoli umiera.