Prawda nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem.

 Inteligentny człowiek, będąc w obcym mieszkaniu, powinien najpierw obejrzeć książki, a potem dopiero resztę.

 Zawsze jest pora i widzieć i mówić prawdę.

 Tymczasem razem, we dwoje, byli jeszcze słabsi niż każde z osobna.

 — Kochasz mnie, więc mnie zabijasz?
— Kocham cię i to mnie zabija.

 Tysiąc wypitych razem kaw głupi myślałem, że cię znam.

 Wszyscy jesteśmy nadzy pod kilkumilimetrową warstwą ubrań.

 Świat nie jest instytucją zajmującą się spełnianiem życzeń.

 Wszyscy skrywamy w najgłębszych zakamarkach duszy jakiś sekret.

 Zamknięta w sobie szukasz ucieczki, boisz się wyjść, boisz się chcieć...

 To było szaleństwo, miękkie i łagodne, ale zupełne.