Płacz. Krzycz, jeśli musisz, ale nie pozwól by to Cie ...

 Wszyscy tęsknimy za kimś, z kim moglibyśmy wspólnie nieść szczególne brzemię bycia żywym.

 Smutek to dowód człowieczeństwa.

 Lepiej zaryzykować pocałunek i parę razy dostać po twarzy, niż w ogóle zrezygnować.

 Porobiłem rozmaite znajomości, towarzystwa jednak nie znalazłem do tej pory.

 Na pewno coś knuje...

 Trzeba walczyć w taki czy inny sposób i nie padać na kolana.

 Sprawiasz, że zaczynam pragnąć tego, czego nie mogę mieć.

 Ale w tej chwili wszystko wygląda dziwnie, zupełnie jakbym nie nalezała do tego miejsca. A najgorsze, że czuję, że jest takie miejsce, do ktorego należę, tylko zwyczajnie nie umiem go odnaleźć.

 Raul jest tutaj, tak blisko. Śpi spokojnie i czeka, aż Sonia kiedyś doń dołączy.

 
Bez cierpienia jakaż by z życia była przyjemność; wszystko obróciłoby się w jedno nie kończące się nabożeństwo: święte, ale dość nudne.