Samotnemu cały świat pustynią.
Samotnemu cały świat pustynią.
Jeśli człowiek wie, co go czeka, łatwiej przez to przebrnąć.
Bohater, który uwolni księżniczkę z wieży, w zasadzie nie ma wyboru. Musi spędzić
z nią resztę życia.
Kto mógłby znieść życie, gdyby nie miał nadziei na śmierć.
Dom jest tam gdzie nasza miłość. Mogą go opuścić nasze stopy ale nie nasze serca.
Nadzieja może człowieka popchnąć do straszliwych rzeczy.
Spogląda na mnie, jakby potrafił zajrzeć mi w duszę, i nagle czuję się naga.
Gotów jestem umrzeć dla ciebie, ale nie będę dla ciebie żył.
A zbytnia ufność, jak to wszystkie wiecie,
Głównym człowieka wrogiem jest na świecie.
Przewietrza płuca, zmywa oblicze, ćwiczy wzrok i łagodzi usposobienie. Płacz sobie, płacz.
Śmiech trzepotał wokół niej jak stado czarnych ptaków.