Można się przyzwyczaić do mnóstwa rzeczy.

 Życie nie powinno być celem samo w sobie.

 Najbardziej przeraża mnie to, że ciebie nie ma, a ja nadal muszę oddychać.

 Ludzie genialni są podziwiani, bogatym się zazdrości, potężni budzą strach, ale tylko ludziom z charakterem można zaufać.

 Nieznana pustka dręczy mnie,
tęsknota za czymś, co gdzieś jest.

 Jestem żonglerem słów, fakirem zdań i magiem myśli.
Wyciągam je za uszy, jak króliki z cylindra

 Nie przypominam sobie, bym kogokolwiek z was zapraszał.
Nie bez powodu stworzyłem sobie dom bez drzwi.

 Dusza. To chyba odpowiednie określenie. Niewidzialna siła kierująca ciałem.

 Nie będę płakać z powodu jakichś obłąkanych morderców. Nigdy!

 A to jest najważniejsze, tak mi się przynajmniej wydaje - być w zgodzie z samym sobą i wiedzieć, kim się jest.

 Okaleczanie się, jak na ironię, to ratunek przed samobójstwem.