Nie jestem przyzwyczajony do tego, że mnie kochasz.

 Objawem mojej choroby było zobojętnienie. Postępujący paraliż serca, duszy i mózgu, beznadziejny pogląd na świat.

 Jeśli to ma się skończyć to lepiej niech się wcale nie zaczyna.

 Wszędzie tam gdzie jest światło, jest również cień.

 Albowiem echo jest jak dusza głosu,
co się rozbudza w miejscach opustoszałych.

 Nigdy nie będziesz naprawdę szczęśliwy. Czy to nie przykre?

 Kiedy odmierza się życie, nie żyje się nim.

 Cierpliwość wnosi w twoje życie pewną beztroskę i zgodę na to, co niesie los. Bez niej nie ma wewnętrznego spokoju.

 Prawda jednak zmienia się wraz z ludźmi.

 Dziecko nigdy nie pomyśli, że osoba, którą kocha, może mieć ciemną stronę.

 Kiedy patrzymy wstecz, mamy wrażenie, że nasze życie układa się w schemat; każde wydarzenie zaczyna się wydawać logiczne, jakby coś - albo Ktoś - z wyprzedzeniem rozplanowano wszystkie nasze kroki.