Nie daj mi, Boże, podróżować tam, dokąd nie powinniśmy podróżować. ...

 Trzeba szanować ludzi i przyjmować ich, jakimi są.

 Niech nie ślubuje przebrnąć przez ciemności nocy, kto nie widział jeszcze zmroku.

 Oto lekcja, jaką daje krew. Przerażała, po czym przynosiła ukojenie. Człowiek widział w niej znak zniszczenia i znak powstania, znak swego kresu i swego początku. A wreszcie odkrył w niej, we wspaniałym porywie serca i wzlocie umysłu, to, czym w rzeczywistości jest: życie.

 Znajdź mnie szybko. Zanim znajdzie mnie kto inny.

 Czego ludzie od nas oczekują, rzadko kiedy pokrywa się z tym, co słuszne.

 [...] lepiej powiedzieć za mało niż za dużo.

 Śniło mi się, że umarłem i obudziłem się szczęśliwy.

 Sięgaj aż do gwiazd swoimi marzeniami i pragnieniami.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Najwięcej dowiadujemy się o ludziach właśnie wtedy, kiedy czasy są ciężkie.