Tak wiele potrafimy zazdrościć ludziom, choćby urody, wiedzy. To smutne, ...
Tak wiele potrafimy zazdrościć ludziom, choćby urody, wiedzy. To smutne, bo w gruncie rzeczy nie doceniamy tego, co mamy.
Bóg kryje się we wszystkim, lecz wszystko kryje nam Boga. Rzeczy są czarne, ludzie nieprzejrzyści. Kochać kogoś - to uczynić go przejrzystym.
Jakież dziwne są te ludzkie charaktery! Nawet miłują tak, jakby nienawidzili!
Mamy tylko jedno życie. Mamy jedną szansę, by życie było warte przeżycia.
Skoro człowiek nie mógł sięgać myślą gwiazd, po cholerę Bóg stworzył niebo?
Nie oczekuj zbyt wiele, a się nie rozczarujesz.
Nie chcę już więcej kochać,
cierpieć, czekać ani wierzyć w
rzeczy, których nie potwierdza życie.
Zapas biedy nie uczyni.
Oczywiście, że nie jest doskonałe. W moim świecie nic nie jest doskonałe. Ale naprawdę nie przychodzi mi do głowy, co może być w nim nie tak.
Cóż, takie jest ryzyko zakochania się. Można stracić godność.
Ile jeszcze będziesz wzbraniał się przed szczęściem które widzisz, ile jeszcze będziesz ganiał za tym z czego zwykle szydzisz.