W święty August koniec burz.

 Chcemy pamiętać, ale też pragniemy być zapamiętani. Dlatego malujemy.

 Bo najważniejsze jest wzajemne zrozumienie!
I to jest w zasadzie to, co nazywamy miłością.

 Miłość była rodzajem cudownego strachu.

 Wojna przedziwnie zmienia ludzi.

 Nagle dowiadując się, że umieram, przestałam bać się żyć.

 Przeznaczenie przychodzi niczym huragan, który przynosi zarówno rzeczy dobre, jak i zły, a zadaniem człowieka jest poradzić sobie z tym, co przywiał mu w ręce.

 Sam sobie powiedział i sam się uśmiał.

 Gość jest najpierw jak złoto, potem
– jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.

 Zakochany człowiek staje się samolubny i zaślepiony.

 ...człowieka nie można złamać, jeśli jest w nim wola życia.