Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co ...
Nigdy nie wie się, co poradzić z tym krzykiem, co odzywa się w nas samych.
Jakie to szczęście, że życie nie składa się z samej tylko miłości - byłoby zbyt okrutne.
Trzeba bowiem się oddalić, żeby być naprawdę blisko.
Ani Antoni na morzu wiatru nie dogoni.
– Indyki wpadają we wnyki.
– Rozumiem. Ryby pływają na niby.
Dobrze jest wiedzieć więcej niż tylko to, co wiedzieć się musi.
Pamiętasz to, co przeminęło, a zapominasz o tym, co masz tuż przed sobą.
Ludziom wiara jest potrzebna do stłumienia lęku przed śmiercią.
Bóg sprowadza do domu swoje anioły wcześniej
Posmakowałem największej goryczy wojny – widoku zabijanych towarzyszy broni, dla których nie ma ratunku.
Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.