
Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem ...
Świat zewnętrzny to skorupa człowieka – ja jestem swoim niebem i swoim piekłem.
Bardzo niewielu mężczyzn posiada klucz do serca kobiety,
pozostali obywają się wytrychem.
W realnym świecie wszyscy zmuszają się nawzajem do różnych rzeczy.
Kiedy człowiek zbyt długo myśli o podjętych decyzjach, dochodzi do błędnych wniosków i..traci magię przeżytych chwil.
Ta miłość jest tak intensywna, że w ogniu, który pali się we mnie, wszystko, co mam, może zostać spalone.
Całe morze sądów, z których każdy określa Cię w drugim człowieku i stwarza Cię w jego duszy.
Jak gdybyś rodził się w tysiącu przyciasnych dusz!
Silni ludzie wierzą w zwycięstwo, słabi w boga. A w co ty wierzysz?
Życie byłoby niemożliwe, gdybyśmy pamiętali. Wszystko polega na tym, aby wiedzieć, co należy zapomnieć.
Czas to dziwna rzecz. Najbardziej przygniata tych, którzy mają go najmniej.
[...] upłynęło trochę czasu, zanim przestałem jej wszędzie wyglądać, zanim się przyzwyczaiłem, że popołudnia straciły swój kształt [...], zanim moje ciało przestało wreszcie tęsknić do jej ciała; czasami sam dostrzegałem, jak moje ramiona i nogi szukały jej we śnie [...].
W każdym momencie naszego życia jedną nogą tkwimy w świecie baśni, a drugą w otchłani piekieł.