Czasami najlepsze rzeczy w życiu znajdują się na wyciągnięcie ręki.

 Słowa obcych ludzi ranią wystarczająco mocno, ale słowa tych, którym ufamy, są najgorsze.

 Boję się, że jeżeli zacznę płakać, to nie przestanę, póki całkiem nie wyschnę i nie pomarszczę się jak rodzynka.

 Gramy komedię życia, ale jesteśmy bardziej martwi niż żywi.

 Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.

 Róża zmarła, a ja nie wiedziałam, w co się ubrać na pogrzeb.

 Wziął się w końcu w garść i rzucił kilka zdań o swojej obecnej sytuacji życiowej, lecz ponieważ starał się omijać wszystko, co nieprzyjemne, nie miał zbyt wiele do powiedzenia.

 Dziecko to same kłopoty, a w dodatku nigdy
nie wiadomo, co z niego wyrośnie. Nie masz gwarancji, że będzie przynajmniej tak samo ładne jak ty sama. A ile to kosztuje!

 (...) wciąż jeszcze wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi.

 Że słońce wstaje, to pewne.
Niepewne jedynie jest to, czy
my wstaniemy, aby je powitać.

 Twierdził, ze im więcej czyta, tym mniej widzi w tym wszystkim sensu.