
Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie ...
Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.
Jeśli zaakceptujesz jakąś możliwość, to sprawiasz, że staje się realna.
Musieliśmy grać kartami, jakie zostały nam dane, wszyscy.
Walcząc w bitwach mogliśmy wygrać.
Wspomnienie śmierci i bólu było zbyt niemiłe nawet dla nas.
Ludzi powstrzymuje wyłącznie lęk. Strach przed nieznanym. Przed tym, co może na nas czekać na tamtym świecie.
Na początku każdej wyprawy jest marzenie. Czasem wystarczy zdjęcie, zasłyszana historia i już wiemy, że właśnie to miejsce nas przyzywa. To właśnie tam chcemy być, pod tym, a nie innym niebem zasypiać, tych a nie innych ludzi spotykać. W sercu pojawia się tęsknota, którą uleczyć może tylko wyruszenie w drogę.
Niedobrze wierzyć w człowieka, lepiej być go pewnym.
Jak ktoś boi się walki,
to musi zostać niewolnikiem tych, co się nie boją.
Fotografia to nie tylko zabytki: to przede wszystkim uchwycenie chwili niezauważalnej dla innych osób, dopóki nie zostanie uwieczniona.
Dieta, dieta, odchudzanie..
Ale ciastko przecież musi
być, no nie? A to, że tylko
na zdjęciu to nie ważne..
Przyjaciel staje się fragmentem naszej biografii, jak data urodzenia, pierwsza szkoła czy imiona rodziców.