
Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie ...
Prześpię się i zapomnę; mam własne życie, własne smutne, łachmaniarskie życie już na zawsze.
Kobieta wiele wyczuwa z tego, o czym milczą mężczyźni.
Motyle w brzuchu. Metafora do bani. Prędzej wściekłe pszczoły.
Bo o marzenia, choć z początku wydają się nieosiągalne, trzeba walczyć.
Istotą każdego cierpienia jest to, że pożąda śmierci jak łaskawej i dobrej wybawicielki.
Przestań żałować swojego życia. Zacznij z niego korzystać.
Nie patrzcie na człowieka, jeno na jego uczynki.
Trzeba spacerować, trzeba zatrudniać ducha, podobnie jak ciało. Duch potrzebuje aktywności. Gdy duch jest bezczynny, zaczyna kwaśnieć, rozkładać się. Jak ciało.
Całe nieszczęście ludzi płynie stąd, że nie mówią jasnym językiem.
Gdy się zatrudnia najlepszych, niekiedy pojawia się problem... mogą okazać się zbyt dobrzy.
Na pewno właśnie na tym polega piekło.
Na powtarzalności.