To całkiem ludzkie, wierzyć, że w innym miejscu i czasie ...

 Czemu lubię przytknąć do skroni swoje palce imitując ich kształtem kształt broni?

 Raj kryje się w każdym z nas.

 Najtrudniejsze jest utrzymać to co się zdobyło, a nie zdobyć.

 Wiesz, tutaj wszyscy nie wiadomo czego się boją. W tym mieście wszystko się dookoła tego kręci, chociaż oni pewnie tego nie widzą. Trzymają się tego, co wiedzą, co usłyszeli jeden od drugiego. Nie rozumieją, że można wybrać też coś innego.

 Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo
nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem
jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się
zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem.
Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że
wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg
chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej,
ale pięknej natury. Jak długo to istnieje, a będzie
na pewno zawsze istnieć, wiem, że we wszystkich
okolicznościach, istnieje zawsze pociecha na
każde zmartwienie. I wierzę mocno, że
natura potrafi ukoić każde cierpienie.

 Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy nie zamierzając ich wyjmować, ale nie potrafimy się ich pozbyć. Pewnie tak samo jak marzeń.

 Gdy mędrzec stara się przekazać jakąś mądrość, brzmi to zawsze jak głupstwo.

 Nigdy nie myśl o przyszłości. Ona i tak przyjdzie.

  Płytki żal i płytka miłość żyją długo. Wielka miłość i wielki ból giną od własnego nadmiaru.

 Zwątpiwszy w miłość i cnotę, zostaje jeszcze rozpusta.