Na tym świecie zawsze jest coś za coś.

 Trzeba żywić nadzieję, jak długo się da. Ale trzeba też umieć ją porzucić.

 Udany związek wymaga wielokrotnego zakochiwania się ciągle w tej samej osobie.

 Kultura to cienka warstwa, nawet deszcz może ją zmyć.

 Jakim człowiek jest naprawdę, ujawnia dopiero próba, to znaczy moment, kiedy musi stanąć na własnych nogach albo upaść.

 To prawda, że kiedy nie potrzebujesz żadnej pomocy, wszyscy są gotowi ci ją ofiarować.

 Zobaczyłam, że nie mogę sprowadzić do domu kogoś, kto już tam jest.

 Prawda nie zawsze jest
taka, jaka się wydaje.

 Błąkające się cienie, które wtedy tyko mogły nabrać siły, gdy zapuszczały korzenie w ziemię swoich cierpień,

 Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...

 Kocham cię i to mnie zabija.