Bogatemu diabli na żarnach mielą.
Ludzkość chętniej jednoczy się w dążeniu do wojny niż w dążeniu do pokoju.
Każdy człowiek potrzebuje czasem poczuć, że rodzi się na nowo.
Nie jestem bardziej samotny niż strumyk przy młynie, chorągiewka na dachu, niż gwiazda północna, południowy wiatr, kwietniowy deszcz, styczniowa odwilż, pierwszy pająk w nowym domu... Nie jestem bardziej samotny niż ten głupiec śmiejący się nad stawem.
Kochany Boże, spraw, żeby wróciła. Dam ci, co tylko zechcesz. Wszystkie moje czasopisma, wszystkie moje książki, wszystkie moje rzeczy. Co chcesz. Tylko spraw, żeby wróciła. Do mnie. Proszę, dobry Boże.
Zostaw to wszystko i uciekaj. Zmień swoje życie, póki możesz.
Zawsze trzeba kierować się nadzieją.
To takie łatwe oceniać innych ludzi...
W normalnym języku kwituje się np. uśmiechem dowcip, w naszym żargonie kwituje się, na przykład konwulsjami, otrzymanie kuli.
(...) Miał złe przeczucie, ale z drugiej strony - jak każdy człowiek, który na swoje nieszczęście urodził się pesymistą - rzadko kiedy miewał przeczucia dobre.
