Wskrzesiciel się znalazł.

 Zdajemy sobie sprawę, że przymus trwania przy życiu stanowi katorgę samą w sobie.

 Jeden człowiek (...) nie jest w stanie dać wszystkiego drugiemu człowiekowi.

 Wydarzenia to tchórze. Nie lubią występować pojedynczo, lecz zbierają się w stada i atakują wszystkie naraz.

 Nie potrzeba tragedii albo wojny, żeby zrobić zawirowanie w życiu człowieka. Wystarczą wspomnienia.

 Im niżej upadniesz, tym wyżej pragnie się wzbić twoja świadomość.

 W naszym świecie nic nie było dobrze. Z wyjątkiem tego, że mieliśmy siebie nawzajem.

 Czy mogłabyś powtórzyć? Przegapiłam tę część, która miała zrobić na mnie wrażenie.

 Tworzymy pewne wzory, pojawiamy się w życiu innych tylko na chwilę.

 Umysł zaś potrzebuje książek, podobnie jak miecz potrzebuje kamienia do ostrzenia, jeśli ma oczywiście zachować ostrość.

 To co widzialne jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne.