Bo wojna, unicestwiając miliony ludzkich istnień, udowodniła paradoksalnie, że właśnie ...

 (...) miało być dobrze, jest jak zwykle.

 Nic tak nie łączy ludzi jak miłość do tych samych książek.

 W nocy tworzymy sobie koszmary, tracimy rozsądek (...)

 Dom jest tam, gdzie Twoje serce... niekoniecznie tam, gdzie śpisz.

 Nic nie dzieje się bez powodu.

 (...) najczęściej ludzie się mylą co
do stanu własnych uczuć.

 Zapamiętaj to sobie do końca życia i powtarzaj to innym. Nigdy nie przeprasza się za nazwisko, nigdy nie przeprasza się za to że jesteś Polak, oraz nigdy nie przeprasza się za to w co wierzysz. Nigdy!"

 Przedwcześnie pozbawiona złudzeń, rzygam na sztuczność uczuć.

 Wszyscy tęsknimy do rodzinnego domu, a jednocześnie pragniemy się od niego uwolnić.

 Wszyscy jesteśmy sierotami. Sierotami burzy.