Ten, kto ma przyjaciół, jest jak step rozległy, kto ich nie ma jest jak dłoń mały.
W blasku życia zawsze towarzyszą nam cienie śmierci.
To nie kwestia tego, kto mi pozwoli. Kwestia tego, kto mnie powstrzyma.
Kochać coś lub nienawidzić można dopiero wtedy, kiedy się to zrozumiało.
Służące wiedzą wszystko – znacząco wznosząc łapę, zauważył kot. – Jest błędem sądzić, że są ślepe.
[...] nie rozmawia z nikim. Nie zależy mu na towarzystwie. Zwycięzca jest sam.
Nic tak nie dodaje dziewczynie animuszu jak para kajdanek w torebce.
Mówią, że nadzieja umiera przedostatnia. Dłużej przeżywa tylko czarny humor.
Ile osób może jednak powiedzieć, że są bezgranicznie szczęśliwe, że mają choćby jedną ludzką istotę, której mogą całkowicie zaufać?
Życie nie miałoby sensu, Gdybyśmy nie żyli wśród wariatów.
