Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim ...

 Zgubiłem się w mroku, a Ty mnie znalazłaś.
Płonąłem, tak bardzo, a Ty dałaś mi lód.

 Bo przecież, żeby kogoś trzymać za rękę, trzeba najpierw swoją dłoń otworzyć.

 Samotność mnie buduje.
Miłość mnie załamuje.

 Wszystko widzisz, nie komentujesz i wszystko rozumiesz.

 Poczuła straszliwy ból, wspomnienie strat, których nigdy nie da się zapomnieć.

 Czas to największy skurwysyn... nic nie da wymazać.

 Każdy żyje za siebie i każde życie jest osobną historią.

 ,,Jeśli was denerwuje, nie przejmujcie się tym. Nie zapominajcie, że Bóg jeszcze ze mną nie skończył."

 Ukrywana rozpacz może sprawić, że człowiek staje się niebezpieczny.

 Ktoś zabiera cię kolejny raz
Gdy już czuję, że mogę cię mieć