
Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim ...
Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.
Za każdym razem, gdy wymawiasz słowo „przyjaźń”, ono godzi we mnie niczym nóż.
Słowa są jak nitki, potrafiące gmatwać i plątać najprostsze obrazy, niczym niepokorna ręka losu.
Chciałem wzbudzić w sobie
nienawiść, ale nie potrafiłem.
Prawdziwa nienawiść to dar,
którego człowiek uczy się latami.
Nikt nie umiał powiedzieć, na czym polegało to niedobre życie. Prawdopodobnie oznaczało, najogólniej rzecz biorąc, że jest się dzikim i wolnym.
Złudne nadzieje są bardziej niebezpieczne od strachu.
Ludzie, którzy twierdzą, że czegoś nie da się zrobić, nie powinni przeszkadzać tym, którzy właśnie to robią.
Są książki, które się czyta.
Są książki, które się pochłania.
Są książki, które pochłaniają czytającego.
Wybór niesie za sobą ryzyko: podejmując decyzję, trzeba porzucić wszystkie inne możliwości
Jeśli nie możesz inaczej, udawaj, że radzisz sobie w życiu.
Miłość to czuwanie nad cudzą samotnością.