Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim ...
Boję się mówić. Zapomniałam, jak się mówi. Nie wiem kim jestem, ale nie wiem też, kim oni są.
Była już zresztą prawie wolna - ale jeszcze niezupełnie, jeszcze nie wtedy.
Właśnie do tego zostaliśmy stworzeni: do składania obietnic, przysiąg i ślubów posłuszeństwa.
Wszystkiego, co dobre, człowiek się uczy.
Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.
Miecz sprawiedliwości jest równie ostry jak sierp nędznego wieśniaka. Po dniu orłów następuje noc wilków.
To, co widzimy i co nam się zdaje, jest jedynie snem. Snem, we śnie
I nie wierzę, że nie żyjesz.
Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.
Czasami, Wiktorio, nawet anioły popełniają błędy.
Kiedy jesteśmy szczęśliwi, zawsze jesteśmy dobrzy, ale nie zawsze, choć jesteśmy dobrzy, bywamy szczęśliwi.
Jak długo można żyć iluzją, żeby się nie stała rzeczywistością?