
Nie należy próbować chwytać czegoś, co się upuści, zanim spadnie ...
Nie należy próbować chwytać czegoś, co się upuści, zanim spadnie na ziemię.
Życie to taki dziwny prezent.
Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W końcu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka.
I próbuje się na nie zasłużyć.
Kochamy jedynie to, czego nie posiadamy całkowicie.
Ubogi żywi się jak może, a bogaty jako chce.
Nastolatki: Są jak konie na torze wyścigowym. Nigdy nie robią tego, co chcemy.
Nawet ściskając się w objęciach do bólu, nigdy nie staniemy się jedną całością.
(...) nieustanna dyscyplina w stosunku do siebie jest warunkiem codziennego postępu, nieustanne porządkowanie nie tylko własnego umysłu, ale także wszystkich powszednich, drobnych i najdrobniejszych spraw.
Twierdzenie, iż przeszłość można pogrzebać, jest błędne. Bo przeszłość usiłuje wygrzebać się na powierzchnię.
Ja nie chcę się wychylać, bo jak zaczynasz latać wyżej niż inni, to zaraz cię ustrzelą.
Nadzieja jest czasem tak wielka,
że nie można jej znieść.
Ja wciąż próbuję zrozumieć samą siebie.