Najgorszą chorobą świata jest myślenie. Jest bowiem nieuleczalne.

 Może dziewięćdziesięciu dziewięciu na sto ludzi Cię zawiedzie, ale piękno świata tkwi w błędzie statystycznym.

 Nikt z nas nie jest niegroźny.

 W sprawach przekonań czas to zły lekarz, który stopniowo zatruwa organizm miksturą z napisem na etykietce: dojrzałość.

 Jeśli tak właśnie wygląda życie, po co w ogóle wstawać z łóżka?

 Najstraszniejsze są równania z wiadomą, której nie chcemy przyjąć do wiadomości.

 Ludzie, którzy są pewni swojej siły, nie muszą się przechwalać.

 A błądzić jest rzeczą ludzką, a wybaczyć... no, to już może tylko miłość.

 Pamiętaj, że wszystkie światy biegną do swego końca, oraz że szlachetna śmierć jest skarbem i nikt nie jest zbyt ubogi, aby go nabyć.

 Pogląd, którego się nie zmienia, nazywa się uprzedzeniem.

 Kochał najbardziej wtedy, kiedy krzywdził.