Wilk z siebie sierść wymiecie, obyczaju swego używa przecie.

 Więc chwyć mnie za dłoń i chodź ucieknijmy stąd, nikt nie będzie mówił nam co dla nas jest najlepsze.

 Gdyby nie było książek, już dawno bym umarła.

 W niebie musi być chyba lepiej
niż w obozie, bo nikt jeszcze
stamtąd nie uciekł.

 Kocham Cię, i nie wiem, jak mógłbym przestać Cię kochać. Kocham Cię, nie wiedząc jak i dlaczego. Kocham Cię tak, bo inaczej nie umiem. Gdzie nie ma Ciebie, nie ma i mnie.

 Upiłem się. Dokumentalnie. Doszczętnie. Na potęgę. Mamo, więcej.

 Kiedy humor ci nie dopisuje, wszystko wydaje się jakieś inne, nabiera odmiennego charakteru.

 Każdy zasługuje na podziękowanie i pożegnanie.

 Lubię Cię. Bardzo. A jeszcze bardziej się cieszę, że mogę Cię lubić.

 A praktyka, jak wiadomo, jest najlepszym kryterium prawdy.

 Mój dom to moja twierdza.