Masz na oczach urok niedoświadczenia.

 To, kim się urodziliśmy, czyni nas tym, kim jesteśmy.

 Rzeczywistość to jest coś, co nie znika, kiedy przestaje się w to wierzyć.

 Wśród ludzi się duszę, ale gdy
zostaję sam, samotność mnie dobija.

 Cokolwiek sprawia Twojemu sercu radość, stanowi właśnie taki kierunek,
który Twoje życie powinno obrać.

 Wiem, że czasami gubimy coś bezpowrotnie, to się zdarza. Pamiętamy, że mieliśmy to kiedyś
i już. Tyle, że to, co zgubiliśmy, bywa wszystkim, cośmy mieli.

 Bądźcie realistami, chciejcie niemożliwego.

 Samotność to dziwna rzecz.
Zakrada się cicho i niepostrzeżenie. Siada obok ciebie w ciemności. Głaszcze cię po włosach, kiedy śpisz. Owija się wokół twojego ciała i zaciska się tak mocno, że brakuje ci tchu, że zamiera twój puls, choć krew płynie coraz szybciej.

 Żyłam z ludźmi, więc jestem zła.

 Wystarczyło mi twoje „cześć”.

 Miłość i nienawiść są obliczami tego samego.