Słuchanie lub czytanie bez zastanowienia to daremny trud.

 Kiedy ci coś zabierają, nawet jeśli to gówno, jednak boli. Nawet jeśli wycinają ci guz, zostaje blizna. A noc jest widocznie najlepszym czasem, żeby ją rozdrapywać.

 Wina to, drogi Brutusie, nie gwiazd naszych, ale nas samych.

 Chodź chlebie, zjem ciebie.

 Ale może powinniśmy kochać to, czego nie umiemy pojąć.

 Ludzie już niczego nie oczekują, bo są zawalenia wszystkim sto razy za bardzo: sto razy za dużo informacji, sto razy za dużo obrazków, sto razy za dużo kolorów.

 Bądźmy dzielni, pamiętajmy: najgorsze, co może się zdarzyć jest najgorszym, co może się zdarzyć.

 Wiedzieć, że ktoś cierpi pod twoim dachem, to jak czuć swędzenie i nie móc się podrapać.

 Nie żałuj, nigdy nie żałuj,
że mogłeś coś zrobić w życiu,
a tego nie zrobiłeś.
Nie zrobiłeś, bo nie mogłeś.

 Ta sama godzina, to samo miasto, tyle, że gdzieś dalej.

 Kultura przynosi także zwycięstwo, choć zwycięstwo czasem obniża kulturę.