W promieniach słońca rosną tylko dobre rzeczy.

 Czujemy coś do wszystkich ludzi.
Miłość przeplataną nienawiścią.
Nienawiść przeplataną miłością.
Zawsze pojedyncza jednostka odciska
piętno na naszej duszy, zostawia po sobie
ślad. Prędzej czy później pomyślimy o takich
osobach. Przypomnimy sobie ich udział w
naszym życiu, i to ile do niego wnieśli,
lub z niego zabrali. I albo uświadomimy
sobie własną głupotę, albo nadal będziemy
błądzić po swych umysłach, szukając
odpowiedzi na jeszcze niezadane pytania.

 Rosnący księżyc daje ludziom nadzieje na lepszą przyszłość. Odnawia się cykl życia.

 Ze wszystkich chorób najgorsze są te, które pozwalają człowiekowi wierzyć, że ma się dobrze.

 Nic nie dzieje się bez powodu.

 Być zamordowanym to przecież dla króla śmierć naturalna.

 Są w życiu spotkania nieuniknione.

 Nieumarli są ludźmi nieszczęśliwymi.

 Stare i oswojone nie znaczy gorsze (...) Czasem chciałabym, żeby pewne rzeczy w moim życiu w ogóle się nie wydarzyły.

 Może moglibyśmy być dla siebie
wsparciem i mogłoby być dobrze
i mogłoby być fajnie.

 Szkoda siebie na nieaktualne cierpienia.