Im większa przyjemność, tym wyższą cenę trzeba później zapłacić.

 Kochaj, jak wola twoja.

 Zauważyłam ze to nie ból osłabł, tylko raczej ja sama stałam się silniejsza.

 Jestem rozdrażniona, mam chęć szorować kamieniem po szybie.

 Życie stało się snem na jawie.

 Tęsknię. Nie wiem, za czym dokładnie. Rozpoznaję w sobie tęsknotę. Po prostu.

 Przez higienę mózgu wystrzegam się
przede wszystkim kontaktu z durniami.

 Umieranie miało większy sens, niż na to zasługiwałam.

 Czy mnie kochał? Nie. I jeśli popełniłam błąd, to było nim przekonanie, że ulegając mu, zatrzymam go przy sobie. Czy byłam zakochana? Bałam się, że znajdzie sobie inną? Tego rodzaju obrona nic nie znaczy... nawet ja nie widzę w niej sensu.

 Co złego jest w tym, że chce się być tam, gdzie człowiekowi jest dobrze?

 Nie można przeżyć na nowo czasu, który się już raz przeżyło.