Wszyscy bohaterowie i złoczyńcy są tak naprawdę potworami.

 Życia nie można po prostu przeżyć. Jeśli się je tylko przeżywa, to się przegrywa.

 Życie to zbyt wielka rzecz, aby mogło się skończyć zanim wydamy ostatnie tchnienie.

 Nie jestem przyzwyczajona do tego, że mnie kochasz.

 Miłość Ci wszystko wybaczy.

 Dorastanie jest straszne, ale to i tak lepsze niż wszelkie inne możliwości.

 Siedzimy zasłuchani i zauroczeni jak zawsze, gdyż dobre opowieści mają to do siebie, że ich magia nigdy nie blaknie.

 Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął Mną, moim życiem, śmiercią, tą kartką.

 Siedzę i porządkuję myśli.
Siedzę i próbuję wygładzić ostre krawędzie bólu.
Siedzę.

 Czy gdy chcemy się wymknąć, to zawsze wracamy?

 ...złe rzeczy robią także dobrzy ludzie.