Pisanie to dziwna rzecz, przyjacielu, moim zdaniem najbardziej zadziwiająca i ...

 Nie trzeba skakać do piekła, żeby wiedzieć, że jest tam gorąco.

 Czy wszystko pozostanie tak samo, kiedy mnie już nie będzie? Czy książki odwykną od dotyku moich rąk, czy suknie zapomną o zapachu mojego ciała? A ludzie? Przez chwilę będą mówić o mnie, będą dziwić się mojej śmierci - zapomną. Nie łudźmy się, przyjacielu, ludzie pogrzebią nas w pamięci równie szybko, jak pogrzebią w ziemi nasze ciała. Nasz ból, nasza miłość, wszystkie nasze pragnienia odejdą razem z nami i nie zostanie po nich nawet puste miejsce. Na ziemi nie ma pustych miejsc.

 Wszyscy powinniśmy byli umrzeć, tak byłoby najlepiej.

 I gdy tak myślę, to tak rozpaczliwie tęsknię za Tobą, że chce mi się płakać. I nie jestem pewien, czy z tego smutku, że tak tęsknię, czy z tej radości, że mogę tęsknić.

 Ktoś, kto stara się połączyć rozwagę z miłością, nie wie nic o miłości.

 Ja jednak lękam się siebie i lękam się także o Ciebie. Długo przedtem lękałam się Ciebie lękając si ę przy tym o siebie...

 Bluźnierstwo zniewagą okrywa jedynie tego, kto sięga po nie, by szydzić z innych.

 Człowiek przyzwyczaja się patrzeć na zło, machać na nie ręką; zaczyna od tego, że się z nim godzi, kończy na tym, że je popełnia.

 Siedzę w domu, piję szkocką i myślę o tobie.

 Naturalną rzeczy koleją po niedzieli wstał poniedziałek.