Przeszłość nie jest ciężarem, są w niej uśpione skrzydła.

 Wiem o tej potrzebie... Naród ginie, dlaczego? Aby wieszcz narodu miał treść do poematu. (...)Hymn anioła w wieszcza się przelewa, zaśpiewał, naród ginie, bo poeta śpiewa.

 Moja przeszłość jest tylko moja i muszę pogrzebać ją tam, gdzie jej miejsce – w przeszłości.

 (...) słowa mogą ranić mocniej niż nóż.

 Utrata nadziei to piekło i właśnie się o nie otarłam.

 Człowiek nie rozwija się, słuchając innych. Dzieje się to, kiedy sam działa i doświadcza różnych rzeczy.

 Nauczyłam się, że albo akceptujemy to, co daje nam życie, albo gaśniemy.

 ...byłem nikim, nieboszczykiem spacerującym pośród żywych, przebranym za jednego z nich.

 Księża i naukowcy mają rację co do jednej rzeczy: w głębi serca, w swojej naturze, nie jesteśmy lepsi od zwierząt.

 Jakże mądrość jest profanowana przez nieuniknione banały.

 Słowa, których używamy, mówią o nas więcej niż nasze ubranie.