Z czym w kolebkę, z tym w mogiłę.

 Ja tak się boję ciemności, że jak myję twarz, to najpierw zamykam jedno oko i namydlam połowę, spłukuję i dopiero zabieram się do drugiej.

 Ludzie widzą to co, chcą widzieć.

 Nie ma piękna, jeśli w nim leży krzywda człowieka. Nie ma prawdy, która tę krzywdę pomija. Nie ma dobra, które na nią pozwala.

 Jednak w życiu zwykle tak się zdarza, że kto spodziewa się nieoczekiwanego, ten dobrze na tym wychodzi.

 Nagle moja szklanka jest nie tylko w połowie pełna, lecz nawet wypełniona po brzegi.

 Gdy oceniasz ludzi, nie masz czasu ich kochać.

 Kocham szarość, mrok i ciemność nocy, lubię być sam, a za najodpowiedniejsze towarzystwo uznaję własne myśli.

 Wszyscy mamy dwa życia. To drugie zaczyna się w chwili, gdy zdamy sobie sprawę, że mamy tylko jedno.

 Ciemność nie zawsze oznacza zło,
a światło nie zawsze niesie za sobą dobro.

 Nieraz trudno jest pokochać coś lub kogoś, gdy nie widzi się w nim żadnego odbicia siebie.