Z czym w kolebkę, z tym w mogiłę.

 Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.

 Nasze serca, Tesso, potrzebują lustra. Widzimy swoje lepsze ja w oczach tych, którzy nas kochają.

 Wielkie słowa nawet myszy jeszcze nie zabiły.

 „Im wyższe wzniesienie, tym dotkliwszy upadek”

 Moja odwaga, mój duch, tak mało z nich zostało. Boję się Twojej wiary we mnie.

 Bez wzajemnego zaufania nie ma drużyny.

 Przepraszam - wymamrotał nagle - dlaczego ja właściwie płaczę, skoro mam wino?

 Nie ma takiego miejsca na świecie, w którym mogłabyś się przede mną ukryć. Obserwuję Cię.

 Przepraszam za to, czego nie zrobiłem.

 Człowiek, który odrzuca esencję swojego istnienia, to człowiek, który drąży dziury w kielichu swojego szczęścia.